maandag...op weg naar Java

De wekker ging vroeg, heel vroeg, en het was dan ook nog redelijk oel en pikkedonker toen we richting de straatkant liepen met onze koffertjes voor de trip naar Java.
Donny de chauffeur stond al te wachten en we kropen met zn tienen in e Isuzu 11 voor de lange rit naar Java.
Gelukkig was het op dit tijdstip nog redelijk rustig op de weg. We hielden een koffiestop bij een tentje, leuk gelegen maar helaas pindakaas alleen een sta-wc, er zouden er nog velen volgen :-)
Na de korte stop snel weer in het bussie op weg naar de boot. Een grote veerboot waar we met bus en al opreden om vervolgens uit te stappen. Wederom waren we een bezienswaardigheid, we waren een van de weinige, zo niet enige, toeristen.
De overtocht duurde een uurtje. Niet zo zeer omdat het zo ver varen was (we zagen Java al liggen aan de overkant) maar omdat de veerboten af en aan varen en we een kwartier voor de kust op onze beurt om aan te meren lagen te wachten.
Nadat we waren aangemeerd allemaal weer in de bus op weg naar Margo Utomo, ons adres voor de komende twee nachten, waar we rond een uur of 1 aankwamen en gelijk gingen lunchen nadat we dden afgesproken om rond een uur of 3 een rit te gaan maken met de Dokar, paard met wagen.
Ontzettend gaaf want we reden in colonne van vijf van die karretjes.
Hier waren we pas echt een bezienswaardigheid, we reden door de desa's (dorpjes) waar de kinderen echt aan kwamen rennen om naar ons te zwaaien. We stopten bij een huisje waar suiker gemaakt werd uit sap van de palmboom, jongens wat een arme, hard werken om een luttel bedrag van nog geen 80 cent te krijgen voor een kilo van die suiker.
Wat ons allemaal wel opvalt is dat alle kindjes die we zien (en dat zijn er veel) stuk voor stuk lachen en vrolijk zijn. Hier een ontevreden smoeltjes, of dreinend gejank.
Na twee uur door elkaar geschud te zijn komen we terug bij ons hotel. De jongens hebben het zwembad ontdekt en de rest relaxed tot an het avond eten bij een chineesje waar Pa goeie herinneringen aan heeft en waar we voor 's avonds hebben gereserveerd. Met zn tienen zit het kleine zaakje gelijk vol en we genieten van de donker gebakken kip en Ko Lo Ke, maar krijgen zo veel dat we wat we niet opkrijgen meenemen voor de mannen van de security bij het hotel die er erg blij mee zijn. Zij blij en wij blij.
We gaan niet al te gek laat naar bed want de dag erna staat de jungle tocht op het programma in het nationaal park daar.