Pa voelt zich iets beter maar nog niet optimaal dus we blijven vandaag redelijk dicht bij huis. De ene helft gaat naar het strand, wij gaan na een lunch bij de Japanner lopen richting Kuta, met as plan om als we dat zat zijn de taxi terug te nemen.
Een klein probleempje, er is wederom een grote ceremonie dus de straat wordt afgezet voor verkeer, wat tot gevolg heeft dat we als we het zat zijn, het hele eind toch terug moeten lopen.
Maar terug, niet winkelend, gaat een heel stuk sneller en 's avonds gaan we weer bij Warung Ocha eten. Als we daarvan thuis komen zit Pa gelukkig weer op het terras ons op te wachten, dus dat ziet er veelbelovend uit.
We besluiten Trunyan te laten voor wat het is, ook omdat de berichten die we erover horen niet erg geruststellend zijn, agressieve mensen die aan je gaan hangen om geld en boos worden als ze dat niet krijgen. Daar zitten we niet echt op te wachten.
De jongens van het huis hebben ons aangeboden om voor ons te koken en dat gaat dinsdagavond gebeuren.
Dus na een kort strandbezoek en bezoek aan Kuta wacht ons bij thuiskomst een al overvolle keuken waar het heerlijk ruikt en de "boys" druk bezig zijn de meest fantastische gerechten klaar te maken. Ze hebben echt ontzettend hun best gedaan, er is Beef Rendang, Sate Ayam en Sate kambing (kip en geiten sate), er is groenten er zijn grote garnalen en inktvisringen er is kip en nasi en mie goreng en witte rijst. Gewoon veel en veel te veel en wat we ook gelijk al weten is dat we nergens meer zo lekker zullen eten als die avond.
Na het eten gaat Ma met Bobbie, Max en Jesse naar een balinese dans-avond en Jo en ik gaan wederom....shoppen.
Woensdag hebben we voor de hele dag weer twee taxi-busjes met chauffeur en gaan we naar de moedertempel Besaktih. En heel hoog gelegen tempel dus de meesten, op ron, peter, ma en ik na, nemen een scooter-ritje er naar toe, lekker achterop bij een lokale die vervolgens blijft wachten om je ook weer terug te rijden.
Eerst moet er voor iedereen een sarong worden gekocht want dat is verplicht. En an op naar de tempel. Ma, ik, Bob en Max en Jesse redden het niet om het hele program te volgen van de gids, te veel trappen.. maar Pa houdt dapper vol.
Ook de tweede tempel, die we na de lunch aan doen, wordt door a en mij uitgezten, we zijn alletwee geen traplopers.
De naam van de tempel volgt later, ik ben hem nu even compleet kwijt :-)
Het lunchen hebben we gedaan in een restaurant met echt schitterend uitzicht op het Batur-meer en ook Trunyan kunnen we vanaf daar in de verte zien liggen.. zijn we er toch een beetje geweest.
Na een lange dag, vol met schitterende uitzichten, komen we pas tegen 7 uur 's avonds aan bij het huis, dus we laten de McDelivery maar weer voorrijden.
Morgen wordt de laatste dag van de Multempjes, dus strand en eten bij het restaurant waar we de eerste avond hebben gegeten staan voor die dag op het programma!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten